Rusya’ya mümkün olan en ağır hasarıindirerek barış müzakereleri öncesinde enuygun sonucu almaya çalışıyor.Ancak Batı’dan savaşın daha dauzayacağı yönünde mesajlar geliyor.İngiltere’de iktidarın değişmesinindış politikada ciddi bir değişiklikgetirmediğini, İşçi Partili hükümetinaçıklamalarında görüyoruz. İngilizDışişleri Bakanı David Lammy, İşçi Partisikongresinde yaptığı konuşmada, savaşın2026’da da süreceğinin öngörüldüğünüifade etti. Bu savaşın kısa sürede sonaerdirilme imkanı varken İngiltere bunaengel olmuş, dönemin İngiliz DışişleriBakanı Liz Truss, Putin’e imajını koruyarakgeri çekilme imkânı tanımayacaklarınısöylemiş, sonuçta savaş böyle bir çıkmazagirmişti.
Uzun menzilli füzelerin kullanımıkonusunda da İngiltere, ABD yönetiminiikna etmeye çalışıyor.Fakat Batı’dan Ukrayna’ya savaşısürdürmesi sinyalleri gelirken yineBatı’dan birileri, Ukrayna yönetiminehiç beklemediği engelleri çıkartıyor.Bunlardan en önemlisi, Polonya. PolonyaDışişleri Bakanı Radoslaw Sikorski,Kiev’de yaptığı konuşmada, Kırım’ınUkrayna için önemli olmasına karşılıkPutin yönetimi için de önem taşıdığınısöyleyerek ara çözüm önerdi. Polonyalıbakan, Kırım’ın 10 yıl süreyle BirleşmişMilletler denetimine verilmesini, 10 yılsonra da yarımadanın kime ait olacağıkonusunda referandum yapılmasınıöneriyor. Uluslararası kamuoyunda Kırım,Ukrayna toprağı olarak kabul edilirkenşimdi hep “Ukrayna’nın Batı dünyasındakiavukatı” olarak adlandırılan Polonya’dan,Ukrayna’nın buradaki egemenliğinitartışmaya açacak bir önerinin gelmesiKiev’de soğuk duş etkisi yarattı.
Asıl soğuk duş etkisi, Polonya’nınUkrayna’ya soykırım suçlamasıyla yaşandı.Mesele şu: İkinci Dünya Savaşı’nda BatıUkrayna’da kurulan ve bir tarafta Sovyetkuvvetlerine, diğer taraftaysa Polonyalıgerillalara karşı çarpışmış olan Ukraynaİsyancı Ordusu ve bu örgütün kurucusuStepan Bandera’yı duymuşsunuzdur.Ukrayna’da son 10 yıldır ulusal kahramanilan edilen ancak Rus yetkililerinseNazilerle özdeşleştirdikleri kişiler. 2014ihtilali öncesinde bu örgüt, daha çokBatı Ukrayna’dakilerin kahraman olarakgördüğü bir örgüttü. Bu örgüte veBandera’ya açıktan övgüler yağdırmak,ülkenin çoğu bölgelerinde tepkiye nedenolabiliyordu. Ukrayna’daki 2014 ihtilali,dengeleri değiştirdi. Bir de bu savaşlabirlikte Bandera’yı eleştirmek neredeyseRus yanlılığıyla özdeşleştirildi. Amaşimdi Bandera ve onun örgütüne en sertsuçlamaları, Rusya’yla çatışmalardaUkrayna’ya destek olmuş, hattaUkrayna’yı bu konuda teşvik etmiş olanPolonya’dan geliyor. Polonya yönetimi, buörgütün Polonyalılara soykırım yaptığınısöylüyor ve Ukrayna’yı bu durumu kabuletmeye çağırıyor. Dahası Ukrayna’ylailişkilerde çok daha ılımlı çizgi izleyenBaşbakan Donald Tusk bile “Ukrayna’nınbazı tarihsel gerçekleri kabul etmedenAB’ye üye olamayacağını” ilan etti.
Ukrayna’daki milliyetçi çevreler, buçıkışlar karşısında “Bizim bir düşman dahakazanma lüksümüz yok” diyerek, “Tarihitarihçilere bırakalım” demeye başladılar.Fakat iki ülke ilişkileri gerginliğini koruyor.Ukrayna bir kez daha iki ateş arasındakalmanın sıkıntısını yaşıyor.
